Czytania: Koh 3,1-11; Ps 144; Łk 9,18-22
Pytania Jezusa o to, za kogo uważają Go tłumy i za kogo uważają Go apostołowie, zmierzają ku temu, aby każdy z nich osobiście odkrył w Nim Zbawiciela. Nie może się to stać bez pomocy łaski Bożej, co widać na przykładzie odpowiedzi Piotra. Zaraz jednak po niej następuje pierwsza zapowiedź męki Jezusa. Jak pogodzić wyznanie Piotra, że Jezus jest Mesjaszem, z zapowiedzią Jego cierpienia? Apostołowie tego jeszcze nie rozumieli, stąd zakaz mówienia, że On jest Bogiem. Uczeń Jezusa nie może poprzestać na tym, co mówią o Nim inni. Wiara jest osobistym spotkaniem, doświadczeniem przemieniającej obecności Boga w życiu. Zawsze jednak musi być oparta na autorytecie apostołów i ich następców. To w wierze Kościoła odnajduje się osobista wiara. Zwłaszcza wtedy, gdy trudno ją pogodzić z niezrozumiałym cierpieniem. Droga Mesjasza jest także naszą drogą. Drogą, która prowadzi do zmartwychwstania.