Czytania: Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100; Rz 8,31b-39; J 10,11-16
Pasterz kontroluje całe prowadzone przez siebie stado, ale los pojedynczej owcy nie bardzo go zajmuje. Tymczasem Pan Jezus jest innym pasterzem. On zna swoje owce lepiej niż one same siebie znają. Owszem, troszczy się o całe stado, ale nigdy kosztem dbałości o pojedynczą owcę. Dobry Pasterz troszczy się o każdego z nas w sposób wyjątkowy, właściwy tylko dla nas. Daje nam to, co najbardziej pomaga nam w zbliżaniu się do Niego.
Warto naśladować Go w tym szczególnie w kontaktach z innymi ludźmi, aby każdą spotkaną osobę traktować indywidualnie. Każdy człowiek ma własną historię życia, swój niepowtarzalny charakter, konkretną kondycję fizyczną, psychiczną i duchową. Nie możemy do każdego podchodzić tak samo i tego samego oczekiwać. Możliwości każdego z nas są inne, zmieniamy się, jesteśmy w drodze. Uznając te różnice, możemy żyć w harmonii, wykorzystując w pełni to wszystko, co Bóg w nas złożył i czego nieustannie w nas dokonuje.