Czytania: Dz 11,1-18; Ps 42; J 10,11-18
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce”
Pasterz owiec i wilk
Pasterz troszczy się o każdą owcę – wilk wykrada.
Za pasterzem owce idą – wilk je porywa, rozprasza
Pasterz owiec i najemnik
Pasterz dba o swoje owce, pasie i chroni aż do oddania życia.
Dla najemnika owce są narzędziem pracy, chroni bardziej siebie niż owce(sam ucieka przed wilkiem).
Ile jest w nas pasterza a ile najemnika; ile dobroci, łagodności, poświęcenia a ile przymusu?
A może czasem odzywa się w nas wilk w owczej skórze, który rozprasza, odrywa od prawdy, od dobra?