Czytania: Jr 28,1-17; Ps 119; Mt 14,13-21
Cud był wielki. Spośród wszystkich cudów dokonanych przez Jezusa cudowne rozmnożenie chleba miało bez wątpienia najwięcej świadków („około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci”). A jednak wszystko odbyło się bardzo dyskretnie, niemal po kryjomu. To tylko uczniowie wiedzieli, że chlebów jest pięć, a ryby tylko dwie, choć mieli swoje rozwiązanie. Chcą kierować Nauczycielem: „każ rozejść się”, „niech idą”, „niech sobie kupią”. Tłumy, jak to zwykle bywa, przypuszczały zapewne, że skoro uczniowie za darmo dają chleb, to widocznie mają go pod dostatkiem. Jednak doświadczeniem uczniów jest poznanie własnej bezradności. A dla nas wskazówka, że problemy, przed którymi stajemy w życiu, to nie tylko głód chleba, lecz również głód Boga.