Czytania: Dz 2,14.22-32; Ps 16; Mt 28,8-15
Zmartwychwstały Pan skierował do niewiast słowo: „Witajcie!” Wskazywało ono na bliskość tego, który witał i tych, które były witane. Kobiety zasługiwały na bezpośrednie spotkanie z Panem dzięki swojej pokorze, na co wskazywały ich gesty: objęcie Jezusa za nogi oraz złożenie Jemu pokłonu. Pokora to prawda o sobie, a równocześnie bezgraniczna otwartość na Jezusa, który jest Prawdą. Odpowiedzią na tenże odważny gest pokornych kobiet był Jezusowe słowa do nich skierowane: „Nie bójcie się!” Żołnierze pilnujący grobu Jezusa okazali się tchórzami. Lękając się o swój los donieśli arcykapłanom żydowskim o kradzieży ciała Jezusa. Już z chwilą złożenia ciała do grobu arcykapłani zakładali taki bieg wydarzeń. Sytuacja ta stanowiła o poważnym zagrożeniu reputacji nie tyle strażników, ile arcykapłanów. Żołnierze zaczęli roznosić plotkę o kradzieży Jezusowego ciała. Kłamstwo wzmocnione zostało przekupstwem. Fałszowanie prawdy okazało się dramatem elit, które zagubiły się w swojej pysze. I tak się dzieje po dzień dzisiejszy, nie tylko w kontekście religii.