Czytania: Iz 6,1-8; Ps 93; Mt 10,24-33
„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą”.
Ludzie mogą nas zranić jedynie zewnętrznie. Mogą nas pobić lub zranić emocjonalnie. Nie mogą jednak ranić naszej duszy, wewnętrznej przestrzeni naszego serca. Jest w nas obszar, do którego ręka ludzka nie ma dostępu. Tam, gdzie w duszy naszej mieszka Bóg, człowiek nic uczynić nie może. Uwierzenie Bogu, który mieszka w naszej duszy, który jest jej strażnikiem, uwalnia nas od lęku, że ktoś nas zrani, upokorzy, pozbawi szacunku a nawet życia. Nawet śmierć nie jest w stanie zniszczyć naszej duszy, ponieważ ona należy do Boga.