Czytania: Hbr 10,11-18; Ps 110; Mk 4,1-20
„Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać”.
Ziarna padły obok drogi. To, co jest obok drogi, może być zniszczone, podeptane, zajeżdżone. Ptaki zabierają ziarno, które znalazło się na ziemi nie przygotowanej na jego przyjęcie. Człowiekowi może być zabrane to, o co on w sercu swoim się nie troszczy. Obojętność to postawa, umożliwiająca złemu duchowi ”wydziobanie” z ludzkiego serca ziarna Bożego Słowa
Miejsce skaliste-skała jest odporna na przyjmowanie życia. Mówimy o człowieku nieustępliwym, niewrażliwym, iż serce ma z kamienia. Takie serce kojarzy się z uporem, zamknięciem na prawdę.
Inne padły między ciernie. Ciernie uniemożliwiają wzrost ziarna Cierń jest twardy, a jego siła niezwykle niszczycielska.
Były jednak ziarna, które wydały owoc stokrotny. Owocowanie życia ludzkiego jest zależne od słuchania i przyjmowania tego, co mówi Bóg