Czytania: Kpł 13,1-2.45-46; Ps 32; 1Kor 10,31-11,1; Mk 1,40-45
Trędowaty za życia był już człowiekiem niejako martwym. Nie miał żadnych praw religijnych i społecznych, wyłączony z wszelkiego kultu i życia we wspólnocie. Wygnany na pustynię, bez relacji z drugim człowiekiem był skazany na „piekło samotności”. Jedynym jego prawem było ogłaszanie „jestem nieczysty”. Jakże to wielki dramat człowieka! Jezus wchodzi w tę beznadziejną krainę śmierci, by ogłosić miłość Boga i obdarzyć życiem. Słowa Jezusa – „Chcę, bądź oczyszczony” – są pragnieniem Boga ratowania każdego człowieka i przeprowadzenia go ze śmierci do życia. Oczyszczony trędowaty jest typem nowego człowieka stworzonego i odrodzonego w Chrystusie, który został wyrwany ze szpon wykluczenia i śmierci. Wolą Boga jest, aby wszyscy zostali zbawieni, ale najpierw zaprzestali wątpić i wołali z ufnością do Boga: Jeżeli chcesz możesz mnie oczyścić.