Czytania: Dz 8,5-8.14-17; Ps 66; 1P 3,15-18; J 14,15-21
„Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego”
Przykazania Boga są dla tych, którzy Jemu wierzą, a tym samym Go kochają. Nie można wierzyć nie kochając, a kochając nie wierzyć. Bez zauważania w swoim życiu znaków miłości Boga nie dostrzegamy wieczności, że ona również jest dla nas. To Duch Święty pozwala nam oglądać, dotykać Jezusa przez wiarę i miłość. Otrzymujemy życie od Tego, któremu wierzymy. Jego życie przenika nasze i w ten sposób miłowanie Boga wyraża się w tym nieustannym przebywaniu z Nim, w Jego bliskości. Nie może człowiek wierzący żyć bez bliskości Boga, który jest Miłością.