Czytania: Dz 7,9-10.13-14; Ps 138; J 1,47-51
„Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego”.
Czasami chyba zapominamy, że ten świat niebieskich duchów też istnieje. Że niebo, życie wieczne, to nie tylko komunia z Bogiem i wszystkimi świętymi, ale także z nimi, tajemniczymi istotami pełniącymi Boże rozkazy. Liturgiczne przypomnienie o istnieniu nadprzyrodzonego świata Aniołów, jest momentem pogłębienia więzi z nimi. Oni są zawsze gotowi, by nam służyć, pomagać. Potrzebna jest tylko nasza dobra wola, by stali się nam bliscy.