Czytania: Dz 2,14.22-32; Ps 16; Mt 28,8-15
W Oktawie Wielkanocy stajemy się świadkami spotkań Zmartwychwstałego ze swoimi uczniami. Dzisiejsze spotkanie z niewiastami wywołuje spore zamieszanie w społeczeństwie. Z jednej strony kobiety w rozmowie z Jezusem usłyszały wyraźny nakaz: idźcie i powiedzcie… Rozpowiadanie o spotkaniu Chrystusa ma doprowadzić do takiego spotkania także najbliższych uczniów. Dzisiejsza Ewangelia zawiera drugą rozmowę pomiędzy żołnierzami, a władzą, w której pada nakaz: rozpowiadajcie tak… Chodzi tutaj oczywiście o przekazywanie wiadomości nieprawdziwych, które mają doprowadzić lud do odrzucenia Mesjasza.
Perykopa ewangeliczna świetnie ukazuje fakt, iż Jezus jest znakiem sprzeciwu, który albo doprowadza do wiary, albo powoduje jej odrzucenie. Wszystko zależy od tego, jaką postawą wobec Zmartwychwstałego jest wypełnione serce człowieka. Czy jest otwarte, gotowe, poszukujące i oczekujące? Czy może zaślepione i zdrętwiałe? Widzimy, że rozpowiadanie kłamstwa na nic się zdało, bo prawda zmartwychwstania zwyciężyła i jest oznajmiana nadal. Włączmy się w tę misję!